esraelonu@gazeteyeniyuzyil.com
İman ve kardeşlik kurşun geçirmez!
Ey Kürt Kardeşim... Ey Allah’ın dağını bağdaki sana tabut diye biçenlerle savaşan sen. Ey ölüyken sevilen Kürt kardeşim. Sen göğsüne yatırdığın evladını senin bağrından kanla koparan elleri unuttun mu?
Sen ciğerini alıp da giden kurşunlara ağıdınla siper olduğun günleri unuttun mu? Gezme ceylan bu dağlarda seni vururlar türküsüne sarılıp ceylanının dağılmış başını toplayıp bağrına gömdüğün günleri unuttun mu?
Sen, son gömleğini giydirdin onlar bombalar dizdiler, sen uyuttun onlar evladını havaya uçurup kuşların kanadına kanını sıçrattılar unuttun mu?
Biri, pederine keyif birliğinden mail, diğeri ölmediği güne çentik atıyor. Birinin köpekli kahvesi hatırlanır, diğerinin buz gibi künyesi okşanır. Yere izmarit atmıyorlar lakin, sigaralarını yeni yakılmış anne ağıtlarıyla ateşliyorlar.
Laf değil geveledikleri kanlı zılgıt. En büyük nefesle Ya Kahhar çekiyoruz ciğerlerimize. Öfkeden diş kırıyoruz lakin onların çarkı sırıtıyor yüzümüze. Şimdi gelelim ekran koruyucuları anne eteği olan dağ enteli yazarlara.
Her defasında kan cıvığı yazıları ve entel ahkâmlarıyla fener tutulmuş lakin dağa küsmeyen tavşan imajıyla sabır sınayan yazarlara gelelim. Kan gölünde balık arayan bu keyifli kitlenin istediği oluyor. Yerden göğe her yer kan.
Mesela Koray veya paralel denilen bir canlılar kana çalışkan. Ve diğerleri Ezberlediği yerden soru çıkmayınca müsamere bebesi gibi mızıldayan, geleneksel ağlak.
Kaf dağının enteli, terör estikçe serinleyen düşman eskisi. Dağlıca’dan haberler geldiğinde ve Iğdır’dan şehitler yağdığında göğe, keyiften kahkaha kası yaptıkları da kesin .
Şimdi Diyarbakır kanıyor lakin gürültüsünü sessize aldılar. Herkesin suçladığı yer Hükümet! Keşke bu organizmalar burunlarından mentollü konuşacaklarına, vicdanlarından sade konuşsa. Takım elbiseli kalaşnikoflara laf edeceklerine, ayaklı mayınlara tepki göstereceklerine ezberlediği hayali suçluya doğrultuyorlar entel namlularını.
Ve Nişantaşı ordusunun tamamı böyle playback yapıyor. Konuşacak şey yok. Susarsak dua cephaneliğimiz göğe doğru gürüldesin. Şu anda bir annenin ağıttan yırttığı boğazından sesleniyorum desem de derin sessizlik istiyorum. Bir cennet sessizliği. Ve Ey Kürt kardeşim demekten yılmayacağım ki… Tekrar, tekrar
Ey Kürt kardeşim, şimdi soruyorum bu adamlar sizin neyiniz oluyordu? Aynı ırktansın kabul, ama bu adamla kardeş olabilir misin? Sen daha fazla ağıt yak diye kendini parçalayan adamla kardeş olabilir misin?
Sen alın teriyle ekmeği ıslanmış esnafın teknesini eşkıyalarıyla dağıtan adamla kardeş olabilir misin? Senin kardeşin kim? Barış olsun diye dağdaki çarkları indiren, evladını dağdan alıp senin bağrına teslim eden kardeşlerin dururken, sen ağıdınla halay çeken bir vicdan sefili adama oy mu vereceksin? Seçim öncesi işte bunu sormuştuk. Ve cevap geldi. Camilerde safları sık tutan kardeşlik ülküsü yakıldı, ayetler değil Hira parçalandı sanki.
Kadınlar evlatlarının ölüm haberini almış gibi koştular Diyarbakır sokaklarında. Çünkü Allah’a sığındıkları yerde bıraktıkları son secde de kurşunlanmıştı. Kardeşlik ayetleri de parçalanmıştı. Kurşun’lu Diyarbakır’ın Mescidi Aksası gibi İsrail askerlerinin zalimliğinden rol çalan dağ Yahudilerince Yasin gibi delik deşik edilip bırakılmıştı.
Şimdi bu dağ enteli yazarlar, bu pipo odunu etmeyecek Nişantaşı’nın yaş tahtaları nerde? Doğru ya mabedin alevi onlara sigara dumanı gibi gelir. İmanlı hava sahaları onları öksürtür ve köylüleştirir. Yanan Kurşunluysa bir kurşun da bizden deyip ateş harlayan ızgaracı tayfa, şimdi sessizlik inzivasında.
Zalimler bilmezler ki
İman ve kardeşlik kurşun geçirmez..
Ölen hayvan imiş.
Habiller ölmez…
http://yeniyüzyıl.com.tr/makale/iman-ve-kardeslik-kursun-gecirmez-499